غیرت شیرین!

بیشتر وقت ها برای شام یا ناهار دعوتش می کنیم...

دامادمان را می گویم...او هم با کلی تعارف قبول می کند و ما را با امدنش خوشحال می کند...

با ورودش تنها کسی که باید تجهیز شود من هستم که تنها نامحرم این خانواده به او محسوب می شوم، اما مادرم هم تا جایی که می تواند پوشش را کامل نگه می دارد تا فقط چشم های آقا مجید محو تماشای نزدیک ترین کس زندگیش شود...

هر دفعه که می اید میروم و چادرم را سر می کنم ساق دستم را می پوشم و جورابم را پا می کنم ....

اما خیلی وقت ها از خیلی کس ها شنیده ام که میگویند:دامادتان است دیگر کمی محرم است...لازم نیست انقدر خودت را بپوشانی ...تونیک بلند بپوش و روسری سر کن کافیست!!!!!

اخه بنده خدایی که میگی داماد کمی محرمه اخه چه فکری میکنی با خودت؟

فکر نمیکنی که نامحرم نا محرمه و مرد،مرد؟

نمیدانی وقتی تو جلوی دامادتان میروی و می ایی ممکن است یک صدم درصد عشق داماد به خواهرت را کم کنی؟

اصلا این ها را بیخیال!شاید دامادتان مثل داماد ما سرش را بالا نیاورد ولی ایا خودت اگر خواهرت جلوی همسر آینده ات بدون جوراب یا پوشش ناکافی ویراژ دهد حس خوبی داری؟

کمی خودت را جای طرف مقابل بگذار و حرف بزن...

غیرت فقط برای مردان نیست...زن هم باید روی همسرش غیرت داشته باشد، نمیگویم غیرت بی جا اما غیرت شیرین، چرا!

پ.ن:این حرف را از یکی از دوستان نزدیکم شنیدم!چند روز است اعصابم درگیر است

خدا طراح وبلاگ را بیامرزد وگرنه حرف ها قلمبه میشد و در گلو میماند:)