کربلا با همه ی سختی هایش گذشت...
با همه ی سرما و سرماخوردگی و حسرت زیارت...
میتوانم به جرئت بگویم خوش بحال کربلا نرفته ها...
عاشق زمانی که به معشوق نرسیده است ارام تر است تا زمانی که برسد و از او دورش کنند...
روبروی ایوان نجف برای همه ی دوستان وبلاگی دعا کردم(اگر قبول باشد)
شکلات تلخ
حجت پناه زاده
علی محمدرضایی
فرشته ...
مــ. مشرقی
سا قی
کلوئه ..
امیر بهزادپور
حجت پناه زاده
این روزها مثل بچه‌ها شده‌ام!
مثل کودکی که به‌تلافی چیزی که به او نداده‌اند، بهانه می‌گیرد.
تلویزیون که پیاده‌روی اربعین را نشان می‌دهد، زود شبکه را عوض میکنم.
حرف از زیارت کربلا که می‌آید ساکت می‌شوم ...
آقا خوبم! شرمنده ...
بر مجنون که خرده‌ای نیست!
مهربانی‌های بی‌حدت مرا به این روز انداخته است.
حسرت زیارت اربعین و کربلایت داغی به دلم گذاشته که نپرس!
بغض جا ماندن از کاروان عاشقانت چنان راه گلویم را بسته که با هر بهانه‌ای اشک بر چشمم حلقه میزند.
باشد ... سرت سلامت آقاجان.
میدانم که جا ماندن از قافلة اربعین تقصیر خودم است.
لایق نبوده‌ام که توفیق زیارتت از من سلب شده.
ولی هرچقدر هم بد باشم، بالاخره غلام توأم.
بی‌ارزشم و جز تو خریدار ندارم ...
این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نوید می‌دهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم]؛ .....
زیارت قبول